Σφύριγμα στο στήθος, βράσιμο και θορυβώδης αναπνοή
Η θορυβώδης αναπνοή αποτελεί ένα από τα συχνά προβλήματα που εμφανίζουν τα βρέφη και τα παιδιά προσχολικής ηλικίας. Το σφύριγμα στο στήθος στην ηλικία αυτή, αν και μοιάζει σαν ήχος, δεν είναι συνώνυμο του άσθματος όπως το γνωρίζουμε στα μεγαλύτερα παιδιά και στους εφήβους.
Ένα μεγάλο πρόβλημα στη διαχείριση της θορυβώδους αναπνοή είναι η ερμηνεία από τον γιατρό του τι ακριβώς εννοούν οι γονείς με τον όρο συριγμό ή σφύριγμα ή βράσιμο ή “χουρχούρισμα” ή “γατάκια¨ή όποιο άλλο όρο αναφέρουν.
Δυσκολίες στην συνεννόηση έχουν πολλές φορές ακόμα και οι παιδίατροι μεταξύ τους στην προσπάθεια να χαρακτηρίσουν ή να ονομάσουν τι είναι αυτό που ακούν με το στηθοσκόπιο.
Ορισμένες φορές ο πρόσθετος ήχος που ακούγεται στην αναπνοή του παιδιού οχετίζεται με προβλήματα εκτός των πνευμόνων όπως όταν οφείλεται σε εξ απηχήσεως ήχους από τη μύτη και τους ανώτερους αεραγωγούς.
Η θορυβώδης αναπνοή μπορεί να οφείλεται σε ένα μεγάλο αριθμό αιτιολογικών παραγόντων που εμποδίζουν τη ροή του αέρα μέσα στους μεγάλους βρόγχους.
Αίτια θορυβώδους αναπνοής σε ένα παιδί μπορεί να είναι:
- εκκρίμματα, οίδημα του τοιχώματος του βρόγχου ή και σπασμός του τοιχώματος στα πλαίσια λοίμωξης,
- στένωση του αυλού του βρόγχου από κατασκευαστική βλάβη
- ξένο σώμα
- εξωτερική πίεση του βρόγχου από αγγείο ή λεμφαδένα
Ένα σχετικά συχνό πρόβλημα των πρώτων μηνών ζωής και σπανιότερα σε μεγαλύτερη ηλικία κυρίως σε βρέφη και παιδιά με υποκείμενο νόσημα αποτελεί το βράσιμο στο στήθος στα πλαίσια υποτροπιαζουσών εισροφήσεων, μία οντότητα που συχνά διαφεύγει της διάγνωσης αν και μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμες βλάβες του αναπνευστικού συστήματος μακροπρόθεσμα.
Ο εργαστηριακός έλεγχος και η αντιμετώπιση εξατομικεύεται ανάλογα με το πιθανολογούμενο υποκείμενο αίτιο. Η θορυβώδης αναπνοή που είναι μικρής διάρκειας, πιθανόν στα πλαίσια λοίμωξης και δεν υποτροπιάζει αντιμετωπίζεται από τον παιδίατρο και δε θα πρέπει να ανησυχεί τους γονείς. Αντίθετα επίμονη ή συχνά υποτροπιάζουσα θορυβώδης αναπνοή πρέπει να μας υποψιάσει για υποκείμενο πρόβλημα και χρήζει ειδικότερου ελέγχου και αντιμετώπισης οπότε και πρέπει να παραπέμπεται στον ειδικό.
